Geen puberteitsblokkers meer voor minderjarigen: Engeland herziet haar behandeling van genderdysforie

Auteur / Bron : Gepubliceerd op : Thema : Statuut van het menselijk lichaam / Gender en seksualiteit Nieuws Temps de lecture : 2 min.

 Afdrukken

Op 12 maart 2024 kondigde de Britse National Health Service (NHS), na een openbare raadpleging en als reactie op de vele onbekenden en zorgen die naar voren waren gekomen uit een onafhankelijk onderzoek, officieel aan dat puberteitsblokkers niet langer routinematig verstrekt zouden worden als behandeling voor genderdysforie bij minderjarigen*. Op dit moment “is er onvoldoende bewijs voor de veiligheid of klinische effectiviteit” van deze behandelingen, aldus de NHS. 

In 2021-2022 waren er meer dan 5.000 verwijzingen naar de Gender Identity Development Service (GIDS) van Tavistock and Portman NHS Foundation Trust (vergeleken met 250 in 2011-2012). Als reactie op deze toename van het aantal gevallen heeft de NHS Dr. Hilary Cass, voormalig voorzitter van het Royal College of Pediatrics and Child Health, gevraagd om een onafhankelijke evaluatie uit te voeren van genderdiensten voor minderjarigen. In 2022 waarschuwde een tussentijds rapport van dit onderzoek voor de gevaren van het systematisch voorschrijven van puberteitsblokkers, omdat de langetermijneffecten op de lichamelijke en geestelijke gezondheid van minderjarigen onbekend zijn. 

Het rapport vermeldt onder meer dat deze behandelingen, door het normale proces van psychologische en seksuele ontwikkeling te belemmeren, minderjarigen in een onmogelijke beslissing kunnen opsluiten, waardoor ze geen andere keuze hebben dan door te gaan met zware medische behandelingen.

Een onderzoek dat in Nederland werd uitgevoerd en in het rapport wordt geciteerd, toont aan dat bijna alle kinderen en jongeren die puberteitsblokkers krijgen, doorgaan met de seksuele hormoonbehandeling (96,5%). Door hen af te sluiten van de psychologische, fysiologische, neurochemische en seksuele omgeving die gepaard gaat met hormoonstijgingen in de adolescentie, zouden deze behandelingen een impact kunnen hebben op de rijping en cognitieve ontwikkeling van kinderen en adolescenten. Dit roept de vraag op of deze minderjarigen een echt vrije en geïnformeerde keuze kunnen maken. Tot slot noemt het onderzoek als bijwerking van puberteitsremmers een vermindering van de botdichtheid op de korte termijn. Wat betreft de gevolgen voor het bewegingsapparaat op de lange termijn ontbreken er nog gegevens. 

Met het oog op deze bevindingen heeft de Britse gezondheidsdienst opgeroepen tot het sluiten van de dienst voor de ontwikkeling van genderidentiteit van de Tavistock and Portman NHS Foundation Trust voor 31 maart 2024. De NHS heeft ook opdracht gegeven voor een klinische studie gericht op kinderen met genderdysforie om hen betere zorg te kunnen bieden. Dit onderzoek zal ook helpen om de besluitvorming van minderjarigen en hun families te informeren als het gaat om interventies die levenslange gevolgen kunnen hebben.  

*In Engeland wordt triptoreline gebruikt voor minderjarigen die hun geslacht willen veranderen. Dit hormoon was oorspronkelijk goedgekeurd voor de behandeling van prostaatkanker, endometriose en vroegtijdige puberteit. In 2014 werd dit hormoon voor het eerst toegediend aan kinderen en adolescenten die lijden aan genderdysforie, hoewel de werkzaamheid en veiligheid ervan voor dit type aandoening niet klinisch zijn aangetoond. De behandeling voorkomt de spontane afgifte van twee puberteitsopwekkende hormonen, follikelstimulerend hormoon (FSH) en luteïniserend hormoon (LH), door de hypofyse om de ontwikkeling van secundaire geslachtskenmerken te vertragen (met name rui en haargroei bij jongens en borstontwikkeling en menstruatiecycli bij meisjes).