Op 3 mei 2024 keurde de Belgische federale regering een ontwerp van koninklijk besluit goed dat 2 werkdagen verlof toekent in geval van een miskraam. Dit nieuwe verlof voor federale ambtenaren zal de leemte opvullen tussen het begin van de zwangerschap en de 180 dagen waarna er al specifieke maatregelen bestaan. Voor het eerst, en op een manier die uniek is in Europa, is het verlof niet alleen bedoeld voor de zwangere vrouw, maar ook voor haar partner.
"Volgens studies loopt bijna 30% van de vrouwen het risico om een maand na het verlies van hun ongeboren kind aan posttraumatische stress te lijden. Dat wil ik niet negeren. Deze realiteit, benadrukt door de minister van Ambtenarenzaken, Petra de Sutter, riep op tot een betere erkenning van de pijn van vrouwen en koppels die met deze beproeving worden geconfronteerd. Tot nu toe hadden vrouwen die een miskraam kregen vóór 180 dagen zwangerschap (6 maanden) alleen recht op ziekteverlof (zwangerschapsverlof wordt pas toegekend na 6 maanden zwangerschap). Voortaan kunnen federale ambtenaren dit buitengewoon verlof van twee dagen vóór 180 dagen toevoegen aan hun ziekteverlof. Zoals minister de Sutter erkent, is de duur van dit nieuwe verlof "eerder symbolisch" en vooral bedoeld om rekening te houden met de specifieke pijn van een miskraam.
Er is echter kritiek op het onvolledige karakter van deze maatregel, zoals het feit dat hij voorlopig alleen geldt voor federale ambtenaren. Om de pijn van een miskraam te erkennen, zou het bovendien consequent geweest zijn om zwangerschapsverlof mogelijk te maken vóór 180 dagen zwangerschap. We betreuren ook dat ouders alleen een voornaam kunnen geven aan een kind dat te vroeg sterft als de miskraam na 140 dagen zwangerschap plaatsvindt. Maud Vanwalleghem, voormalig senator, betreurt dat deze kwestie "gegijzeld" wordt door de politieke link met abortus.
Terwijl dit verlof tot doel heeft de pijn van het verlies van een ongeboren kind te erkennen, ongeacht het stadium van de zwangerschap, hebben verschillende wetsvoorstellen die sinds 2019 in het Huis zijn ingediend tot doel de termijnen voor abortus te verlengen van 12 tot 18 weken zwangerschap. Dit is een paradoxale situatie waarin politici enerzijds de pijn van het verlies van een ongeboren kind erkennen wanneer dit gewenst is, maar geen maatregelen voorstellen om abortus te voorkomen en niets zeggen over de pijn van de vrouwen die hiermee geconfronteerd worden.