Evaluatierapport palliatievezorg 2005

Mai 2005: Evaluatierapport palliatievezorg

INLEIDING

Sinds een kwarteeuw is in de geneeskunde en in de maatschappij opnieuw het besef doorgedrongen dat sterven een zeer belangrijk gebeuren is in een mensenleven, en dat voor diegene die aan een ongeneeslijke ziekte lijdt en binnen afzienbare tijd zal sterven, de kwaliteit van het leven primeert op de kwantiteit ervan. Geleidelijk aan kregen de pijnbestrijding en de zorg voor de stervende een plaats in de geneeskunde en raakte de palliatieve zorg structureel verankerd in de gezondheidszorg. Deze evolutie is echter nooit evident geweest en kwam slechts moeizaam tot stand, veelal onder invloed van enkele pioniers. Mede dankzij een intense en vruchtbare samenwerking tussen palliatieve zorgorganisaties en overheden ontstond in ons land een uniek en omvattend wettelijk en organisatorisch kader inzake palliatieve zorg.

In 2002 kwamen in ons land drie zeer belangrijke wetten tot stand – de wet betreffende de euthanasie,1 de wet betreffende de palliatieve zorg2 en de wet betreffende de rechten van de patiënt3 – die in zekere zin een consolidatie vormen van de evoluties die in de loop van de afgelopen twintig jaar zowel op maatschappelijk als op juridisch vlak hebben plaatsgevonden met betrekking tot de visie op en de zorg bij het levenseinde.