België
Canada
China
Duitsland
Estland
Frankrijk
Ierland
Italië
Luxemburg
Nederland
Nieuw-Zeeland
Noorwegen
Oostenrijk
Portugal
Spanje
Verenigd Koninkrijk
Verenigde Staten
Zwitserland
Sinds 1 februari 2024 maakt overheidsregeling het mogelijk om het leven te beëindigen van kinderen tussen 1 en 12 jaar die lijden aan een ongeneeslijke ziekte in een terminale fase. Dit zijn kinderen met aangeboren afwijkingen aan bijvoorbeeld de hersenen, longen of het hart, of met stofwisselingsziekten. Voor Eduard Verhagen, directeur van het Beatrix UMCG Kinderziekenhuis, heeft het geen zin om het leven van deze kinderen, wiens lijden hardnekkig lijkt, te verlengen
Deze regeling voor kinderen tussen 1 en 12 jaar is een uitbreiding van de regeling van de "Commissie Evaluatie Late Zwangerschapsafbreking en Levensbeëindiging Pasgeborenen" (LZA Pasgeborenen Regeling), die sinds 2005 van kracht is. Deze toestemming voor euthanasie van pasgeborenen, of "postnatale abortus", verwijst naar het "Protocol van Groningen", ontwikkeld door professor Verhagen in 2005.
De bepalingen van de nieuwe regelgeving zijn identiek aan die voor euthanasie van pasgeboren baby's:
- De arts moet ervan overtuigd zijn dat het kind lijdt aan "wanhopig en ondraaglijk lijden";
- "Stopzetting van de medische behandeling is gerechtvaardigd;
- Geen enkele therapeutische optie kan worden overwogen.
Volgens professor Verhagen is het weliswaar niet mogelijk om de toestemming van kinderen te verkrijgen, maar wordt er wel zoveel mogelijk rekening gehouden met hun wensen. Hoe is het echter denkbaar dat een kind tussen de 1 en 12 jaar vrij en bewust de wens kan uiten om te sterven? Hebben we het hier niet over de wensen van volwassenen die machteloos staan om het lijden van een kind te verlichten?
In 2022 zei dezelfde professor: "Euthanasie is niet het juiste woord, omdat de wet op euthanasie hier niet van toepassing is. [Euthanasie] is gebaseerd op het vermogen om toestemming te geven, die de patiënt kan vragen voor zijn of haar eigen levenseinde. Deze kinderen zijn daar niet altijd toe in staat. Actieve onderbreking van het leven is de juiste term". Afgezien van de onmogelijkheid voor deze kinderen om toestemming te geven voor zo'n ernstige en onomkeerbare handeling, blijft de grootste ethische zorg het feit dat euthanasie wordt gezien als een ultiem antwoord op het lijden van kwetsbare mensen.
Zie ook: Nederland: Op weg naar euthanasie voor kinderen jonger dan 12 jaar zonder hun toestemming