Canada staat euthanasie toe aan mindervaliden die niet aan hun levenseinde zijn

Minder dan vijf jaar na het depenaliseren van euthanasie heeft Canada zojuist de voorwaarden voor toegang tot euthanasie veel soepeler gemaakt.

Euthanasie, bekend als "medische hulp om te sterven" (MAiD in engels) in de Canadese wet, staat nu open voor iedereen met een ernstige en ongeneeslijke aandoening die wenst te sterven.

De wet C-7, die in februari jongstleden door het federale parlement is aangenomen en op 17 maart in werking is getreden, bevat drie ingrijpende wijzigingen van de voorwaarden voor toegang tot euthanasie. 

Afschaffing van het levenseindecriterium en uitbreiding tot fysisch mindervaliden.

Ten eerste is het criterium van de "redelijkerwijs te verwachten dood", dat tot dusver een voorwaarde was voor de praktijk van euthanasie, geschrapt. Uit medisch oogpunt blijft alleen de voorwaarde over die verband houdt met het bestaan van een ernstige en ongeneeslijke ziekte en met het feit dat de patiënt een lijden ondergaat dat hij of zij ondraaglijk acht.

In de praktijk betekent deze uitbreiding dat een persoon die lichamelijk gehandicapt is of een chronische ziekte heeft, nu in aanmerking komt voor euthanasie. In dit opzicht is de Canadese wet de facto een regeling van dood op verzoekvoor eenieder die aan een ongeneeslijke ziekte lijdt, waarop de medische wereld verplicht is te reageren.

De nieuwe wet sluit tijdelijk de hypothese van geestesziekte uit, die op zichzelf "niet wordt beschouwd als een ziekte, aandoening of handicap" die toegang tot euthanasie mogelijk zou maken. Dit vooruitzicht is echter niet definitief uitgesloten, aangezien het in de komende weken aan een onafhankelijk onderzoek zal worden onderworpen. Een dergelijke uitbreiding van de wet tot mensen met een geestesziekte is in ieder geval al gepland voor 2023. 

Mogelijkheid van euthanasie op de persoon op de dag van het verzoek om euthanasie.

Ten tweede voorziet de nieuwe wet in de afschaffing van de termijn van 10 dagen tussen het verzoek om euthanasie en de dodelijke injectie, in het geval dat de natuurlijke dood redelijkerwijs te verwachten is. In de praktijk, zo stelt het collectief van 888 artsen dat tegen het wetsvoorstel is, zou "een persoon wiens natuurlijke dood als 'redelijkerwijs voorzienbaar' wordt beschouwd, in één dag kunnen worden gediagnosticeerd, beoordeeld en geëuthanaseerd": met andere woorden, "je ergste dag zou je laatste dag kunnen zijn. 

Euthanasie op bewusteloze patiënten die eerder om euthanasie hebben verzocht.

Ten derde voorziet de wet nu in de mogelijkheid euthanasie uit te voeren op een patiënt die niet in staat is definitief toestemming te geven (bv. als hij of zij bewusteloos is) en van wie de dood redelijkerwijs te voorzien is, in het geval dat de patiënt van tevoren een verklaring in die zin heeft afgelegd of wanneer de zelf toegediende dodelijke injectie is mislukt.

Tegenover deze euthanasie als "zorg aan het einde van het leven", de behoefte aan meer steun voor de meest kwetsbaren.

Deze snelle en aanzienlijke versoepeling van de voorwaarden voor toegang tot euthanasie lijkt niet in overeenstemmingte zijn met de noodzakelijke vereiste om lichamelijk en psychisch gehandicapten en chronisch zieken te begeleiden.  Zoals drie onafhankelijke deskundigen van de Verenigde Naties onlangs hebben opgemerkt, leidt een dergelijke verruiming van euthanasie ertoe dat ouderen en/of mindervaliden zich onder druk gezet voelen om hun leven voortijdig te beëindigen.

Ten slotte zij opgemerkt dat de Canadese wetgevers deze hervorming reeds beschouwen als een mogelijk begin van een nog aanzienlijker uitbreiding van de wet : de parlementaire evaluatie van de euthanasiewetgeving die de komende dagen van start gaat, zal inderdaad een discussie omvatten over "de toelaatbaarheid van beslissing geven aan mature minderjarigen, verzoeken vooraf,  geestesziekten, palliatieve zorg en de bescherming van mindervalide Canadezen .

In hun persbericht van 19 maart dringen de burgerbeweging "Leven in Waardigheid" en het Artsencollectief tegen Euthanasie erop aan dat, wanneer het idee van euthanasie ten onrechte wordt gezien als "zorg aan het einde van het leven", het beter is om "te werken aan het bevorderen van zorg voor alle soorten lijden" door het verbeteren van "geestelijke gezondheidszorg, steun voor mindervaliden (werk, huisvesting, enz.), steun voor mensen met een chronische ziekte , en steun voor mensen die een psychische aandoening hebben". ), steun voor mensen met chronische ziekten, om het even wat hun leeftijd is, zorg en onderhoud,  hen in hun  thuissituatie te houden  en steun voor mantelzorgers".