Een vooraanstaande Amerikaanse onderzoeker, Kim Hasenkrug - een immunoloog van de Rocky Mountain Laboratories van het National Institute of Health in Montana - heeft vorige maand toestemming gevraagd om experimenten uit te voeren met "gehumaniseerde" muizen om een vaccin tegen Covid-19 te vinden. Vorig jaar werden deze muizen in de Verenigde Staten getransplanteerd met weefsel van geaborteerde menselijke foetussen. Ze hebben nu longen met dezelfde structuur als de onze, waardoor ze vatbaar zijn voor besmetting met coronavirussen die lijken op Covid-19. Dit maakt hen ideaal als proefdieren voor het testen van behandelingen tegen dit virus. Afgelopen juni heeft de Amerikaanse regering echter al het onderzoek met geaborteerde foetussen in de National Institutes of Health verboden en elk "externe" onderzoek met geaborteerde foetussen ter goedkeuring voorgelegd aan een ethische commissie (zie IEB-nieuws: Over het gebruik van geaborteerde foetussen voor onderzoeksdoeleinden).
Wetenschappers van de Universiteit van Noord-Carolina hebben aan Kim Hasenkrug voorgesteld om hem deze "gehumaniseerde" muizen te sturen. Om zijn Covid-19-experimenten uit te voeren, heeft Kim Hasenkrug een speciale vrijstelling (‘derogation') nodig, die hij rechtvaardigt door de huidige gezondheidscrisis. Hij wacht nog steeds op een antwoord op zijn verzoek, dat door de verschillende autoriteiten is bestudeerd.
Terwijl de Democratische parlementsleden het Departement van Gezondheid en Sociale Zaken (HHS) « gebrek aan actie » verwijten, steunen Republikeinen het beleid van het Ministerie dat van "de bevordering van de waardigheid van het menselijk leven, van conceptie tot natuurlijke dood, één van de hoogste prioriteiten van het beleid van President Trump" heeft gemaakt. De Republikeinen staan niet alleen in hun steun aan de regering. Filosofieprofessor Christopher Tollefsen gaat in op de redenen waarom het gebruik van foetaal weefsel in de zoektocht naar een vaccin tegen covid-19 onethisch is. Hij stelt dat het ethisch onmogelijk is om geaborteerd foetaal weefsel te gebruiken voor onderzoek vanwege de manier waarop het is verkregen. Helen Watt van het Anscombe Bio-ethisch Centrum gebruikt de veelzeggende analogie met "een nier die wordt weggenomen bij bijvoorbeeld een volwassen dissident die door een onrechtvaardig regime wordt gedood". Kan deze nier ethisch gebruikt worden voor onderzoek, hoe veelbelovend ook? Zou dit het regime niet legitimeren, of zelfs de ethische voordelen ervan erkennen? Hoe zit het met de toestemming van de persoon die deze organen heeft "afgestaan"? Kan de wetenschappelijke en medische vooruitgang gebaseerd zijn op abortus? Zou dit echt een vooruitgang zijn?